,,Bo Ojczyzna to wielki zbiorowy obowiązek…”

Słowa Cypriana Kamila Norwida, mimo upływu dwóch wieków, wciąż nic nie tracą na swoim znaczeniu. Szczególnie dziś, w obliczu wojny w Ukrainie, powinniśmy pamiętać o takich polskich bohaterach jak Maria Teresa Bartnik, o młodych ludziach, którzy dla wolności ojczyzny nie zawahali się złożyć ofiary ze swojego młodego życia.

Tablica na murach naszej szkoły, którą mijacie codziennie, wchodząc do budynku, poświęcona jest właśnie Marii Teresie Bartnik ps. Diana, która urodziła się tu, na naszej ziemi – w Wołominie 10 marca 1931 roku. Wychowana została w patriotycznym domu rodzinnym, w duchu braterstwa i miłości do ojczyzny. Chociaż z powodu niespotykanej urody nazywana była lalką, to nie było w niej nic z kruchej i bezwolnej marionetki. Była odważna i zdeterminowana w walce o wolność zniewolonej ojczyzny. I chociaż miała tylko 13 lat nie zawahała się obciąć dziecinne warkocze i stanąć w obronie ojczyzny zniewolonej przez niemieckiego okupanta.

Maria Teresa Bartnik do oddziału harcerskiego ,,KEDYW” weszła w kwietniu 1944 roku. Służbę łączniczki pełniła w I plutonie, w I kompanii batalionu ,,Parasol”. Przeszła w powstaniu szlak bojowy na Woli i Starym Mieście. Zginęła bohaterską, żołnierską śmiercią rozerwana ładunkiem zdobytego przez powstańców czołgu pułapki w okolicy ulicy Kilińskiego i Długiej w Warszawie. Jej ciała nigdy nie odnaleziono. Prawdopodobnie została pochowana jako osoba niezidentyfikowana w jednej z wielu zbiorowych mogił powstańczych. Pośmiertnie Marii Teresie Bartnik przyznano Krzyż Powstańczy, który od marca 2010 roku znajduje się w murach naszej szkoły.

Historii Diany nie poznalibyśmy nigdy, gdyby nie zaangażowanie jej brata Jerzego Bartnika i Marii Wiśniewskiej ps. Pucia z harcerskiego batalionu PARASOL – autorki książki ,,Magik i Lalka”, w której Jerzy wspomina siostrę. Ta książka miała jeden nadrzędny cel – Pani Maria Wiśniewska tak o nim powiedziała, – Ta książka została napisana, by przekazać młodzieży miłość do ojczyzny.

Rodzeństwo Bartników – Magik i Lalka – kochało ojczyznę, bo tylko taka, bezwarunkowa miłość do kraju mogła motywować do czynów tak wielkich i szlachetnych, do czynów, którym winniśmy pamięć i cześć.