,,El Rincón Hispanoamericano”

W Polsce

1 listopada (Dzień Wszystkich Świętych) i 2 listopada (Dzień Wszystkich Wiernych Zmarłych) obchodzone są bardzo cicho i uroczyście. To czas, kiedy odwiedzamy naszych bliskich, których nie ma już z nami fizycznie i w szczególny sposób wspominamy swoje życie. Modlimy się za nich, sprzątamy ich groby i stawiamy ładne znicze. W krajach Ameryki Łacińskiej te dni obchodzone są inaczej.

Oto kilka przykładów tradycji:

Meksyk:

Dzień Zmarłych to bardzo szczególna tradycja w Meksyku, która polega na montowaniu ołtarzy i ofiar ku pamięci ludzi, którzy już zginęli. Jest to dzień skupienia i modlitwy, ale także świętowania.

Kuba:

Na Kubie Dzień Wszystkich Świętych nie różni się u siebie od zwykłego dnia. To nie jest święto. 2 listopada obchodzony jest Dzień Wiernych Zmarłych. W kościele rozpoczyna się Msza św., a następnie wszyscy ludzie w procesji udają się na cmentarz. Ponadto prawie nigdy nie ma pogrzebów katolickich.

Ekwador:

W Ekwadorze w Dniu Zmarłych wszyscy idą na cmentarz, aby podzielić się obiadem ze zmarłymi. Tradycyjne potrawy, które są przygotowywane tego dnia to: chleb guagua
(w kształcie dziecka) i colada morada (napój na bazie fioletowej kukurydzy, jeżyn i innych owoców). Kiedy umarli zjedzą, żywi mogą zacząć jeść.

Boliwia:

1 listopada każda rodzina przygotowuje ołtarz ze zdjęciami i wspomnieniami. Zawsze przygotowują chleb stołowy w postaci zwierząt lub ludzi i wkładają je do alkoholu, jedzenia i tytoniu. Impreza rozpoczyna się w południe. Drzwi domu są otwarte przez całą noc, a ludzie mogą przyjść, kiedy tylko chcą. Gospodarz przynosi im chleb i wino. Po północy jedzenie, które nie zostało zjedzone, jest zabierane na cmentarz i umieszczane w grobach.

Gwatemala:

Dzień Zmarłych w Gwatemali jest zupełnie inny. Obchodzony jest Festiwal Gigantycznych Beczek – jedno z głównych wydarzeń, w których każda rodzina buduje i wkłada karty do beczek. Beczki mają chronić dusze zmarłych przed złymi duchami. Jest to bardzo radosne święto, w którym wspomina się zmarłych przodków.

Wenezuela:

W Wenezueli 1 listopada nikt nie jest sam.  Rodziny, przyjaciele i sąsiedzi spotykają się, aby modlić się i pamiętać o życiu zmarłych.

Argentyna:

W Buenos Aires, stolicy Argentyny, ludzie nie zapalają świec w grobowcach. Zamiast tego bliscy przynoszą rzeczy, które miały ogromne znaczenie dla zmarłego. W cementowniach nie ma zbyt wielu osób, ponieważ Argentyńczycy wolą iść inny dzień, na przykład w Dzień Matki.

Filipiny:

Pomimo faktu, że oficjalnymi językami Filipin są filipiński i angielski, znaczna liczba osób mówi po hiszpańsku (to dlatego, że były koloniami w przeszłości Hiszpanii). W dniu Wszystkich Świętych rodziny i przyjaciele spotykają się na cmentarzu, aby rozmawiać, pić, jeść, grać w karty i oglądać telewizję.

Peru:

1 listopada w Peru jest jak normalny dzień. Tylko wtedy, gdy jesteśmy blisko cmentarza, możemy zobaczyć wiele osób z rodzinami, które spotykają się, rozmawiają i przyjemnie spędzają czas. Piją alkohol lub lokalny napój bezalkoholowy – Inca Kola. Możemy też słuchać muzyki, bo tam są muzycy.

Chile:

Jako ciekawostkę chcielibyśmy przedstawić słynne legendy:

„La Llorona” 

Jest to opowieść o kobiecie, która pojawia się w pobliżu rzek, aby opłakiwać dusze swoich zmarłych dzieci. Ktokolwiek to widzi, może czekać na zmarłych. Ale legenda nie kończy się tutaj. Istnieje ogromna liczba wersji, które przekroczyły nawet granice państwowe. Oto meksykańska wersja: Pewnego razu kobieta usłyszała proroctwo, że jej dzieci umrą. Poważna burza i deszcz tej nocy zniszczyły jej dom i utopiły jej dzieci. Matka próbująca je znaleźć, również umarła, a jej dusze są teraz na świecie, aby je znaleźć.

Legenda Gorzkiej Studni.

Jest to jedna z legend, które odnoszą się do niemożliwych miłości. Opowiada o dwóch młodych kochankach: Don Fernando – dżentelmenie i Raquel – która mieszkała w pałacu. Każdej nocy Fernando odwiedzał Raquel. Pewnego razu ojciec Rachel zabił Fernando. Dziewczyna zaczęła krzyczeć i płakać, gdy zobaczyła swojego ukochanego zmarłego. Po tym doświadczeniu każdej nocy wyobrażała sobie spotkania z Fernando. Kiedy się rozpłakała, wydawało się, że widzi odbicie chłopca. Drugi dołączył do ofiar miłości na zawsze.

Wreszcie, 1 i 2 listopada to jedne z najbardziej znanych dni w krajach Ameryki Łacińskiej. W zależności od kraju możemy doświadczyć różnych tradycji i sposobów świętowania tych dni. Ogólnie rzecz biorąc, ludzie chodzą do cementowni, świętują i wszyscy są szczęśliwi. Tradycje są zupełnie inne od tych, które znamy i praktykujemy w Polsce. Są jednak bardzo intrygujące i warte zobaczenia.