Trudna droga do wolności
W tym roku szkolnym nie możemy spotkać się na uroczystej Akademii, ale to nie oznacza, że nie pamiętamy o tym ważnym wydarzeniu z historii naszego kraju. Ta trudna sytuacja jeszcze bardziej skłania nas do zadumy i refleksji nad tym co było, jest również powodem do zjednoczenia i wspólnej troski o przyszłość ojczyzny. Wskazówek dotyczących umiłowania ojczyzny udzielał nam również patron naszej szkoły Jan Paweł II głosząc: (…) Obowiązki wobec Ojczyzny dotyczą każdego Polaka. Każdy powinien swoją pracą, miłością i troską ogarniać cały naród. (…).
Dzieje naszej ojczyzny to rzadko dni szczęśliwe i spokojne. Chcąc przybliżyć nadejście wolności, Polacy wzniecali powstania narodowe, przelewali krew, cierpieli na zesłaniu i w więzieniach zaborców. Nasi pradziadowie mieli Ojczyznę w sercu. To oni wierzyli, że naród przetrwa, jeżeli nauczy swoje dzieci jak być Polakami.
Kiedy wybuchła I wojna światowa w sercach Polaków zapłonęła nadzieja, że nadchodzi godzina wyzwolenia. Nasi dziadowie przywdziali mundury i ruszyli do walki.
Szli na wojnę, wierząc, że spełnią się ich marzenia. Dążyli do niepodległości różnymi drogami. Olbrzymią rolę w odbudowie państwa polskiego odegrał Józef Piłsudski: mąż stanu, naczelnik państwa i pierwszy marszałek Polski.
15 sierpnia 1920 r. Młode Wojsko Polskie pokonało Armię Czerwoną. Tę bitwę nazwano „cudem nad Wisłą”, ponieważ obroniła Polskę i Europę Zachodnią przed rozszerzeniem się rewolucji bolszewickiej. Osiągnęliśmy to dzięki doskonałej postawie żołnierzy, dobremu dowodzeniu oraz wierze i modlitwie narodu. Szanujmy wolność, kochajmy ojczyznę, bo to przecież najważniejsze wartości dla każdego Polaka.